Charakterystyka Pięści Czarnego Tygrysa w Hu Lung Pai

Jak głosi stare chińskie przysłowie - Tygrys schodzi z gór by zwyciężyć

Techniki walki tygrysa zostały opracowane na skutek bezpośredniej obserwacji tego zwierzęcia. Mnisi z klasztoru Shaolin z szacunkiem odnosili się do przyrody i wnikliwie studiowali jej różne przejawy. W Chinach tygrys uważany jest za króla wszystkich lądowych drapieżników. Mistrzowie kung fu podziwiali jego siłę, odwagę i potęgę. Stwierdzili, że zachowanie się tego zwierzęcia może stanowić inspirację do opracowania wartościowych technik walki.

Sztuka walki ''Czarnego Tygrysa'' (hei hu) łączy metody wewnętrzne i zewnętrzne. Miękkie ruchy stanowią jej wizytówkę i manifestują się przez lekkie, wymijające działania. Stoją one w opozycji do technik twardych, które stosują siłę bardziej bezpośrednio. W trakcie realizowania zasad miękkich należy unikać skoncentrowanej siły przeciwnika, łącząc się z nią i kierując w inną stronę. Natomiast stosując zasady twarde należy zaangażować się brutalnie, aby przerwać przemoc przeciwnika oraz używając więcej siły od niego - zwyciężyć. Z powodu tendencji do dawania pierwszeństwa ruchom miękkim, ''Czarny Tygrys'' jest idealny dla ludzi o średniej budowie i sile. Hei hu musi być traktowany jak tao lu, to jest jako uprzednio zaplanowana forma. W trakcie wykonywania kolejnych technik formy, należy je robić w określonym porządku nie dopuszczając do zmian. Dopiero kiedy trenujący zdobędzie wysoki poziom w wykonywaniu całej sekwencji, może łatwo odłączyć każdy pojedynczy ruch lub ich serię, a następnie stworzyć własną kombinację. Oznacza to biegłość w automatycznym stosowaniu kung fu w różnych sytuacjach bojowych.

Prawdziwa natura ''Czarnego Tygrysa'' jest źle rozumiana przez ogół ludzi. Pazury tygrysa można znaleźć niemal w każdym systemie chińskiego boksu, ale poprawne wykonywanie zdarza się niezwykle rzadko. Do błędu należy pokazywanie sztywnych i ''ciężkich'' pazurów. Zdaniem wytrawnych mistrzów czymś śmiesznym jest wyobrażanie sobie sztywnego tygrysa. Techniki muszą być: szybkie, zdecydowane, odważne, zwarte, zwinne, brutalne, potężne i płynne. Jednym z problemów w płynnym stosowaniu pazurów tygrysa jest wymóg użycia siły wszystkich stawów każdego palca. Ma to wpływ na mięśnie i ścięgna rąk. Wynikiem tego jest sztywność. Trzeba mieć dużo cierpliwości, aby osiągnąć panowanie nad pazurami i pozwolić ruchom płynąć. Pazury tygrysa są bronią, która rozrywa ścięgna i mięśnie oddzielając je od kości, może zwichnąć i złamać system kostno-stawowy, atakuje ośrodki nerwowe, rozrywa ciało i trwale niszczy tkankę chrzestną. Oczy ćwiczącego powinny ''przebijać'' przestrzeń jak sztylety, odzwierciedlając siłę i ducha walki. Przeciwnik powinien z nich wyczytać przesłanie: To ja stoję na czele łańcucha pokarmowego!

W przeszłości style zawierające techniki Czarnego Tygrysa były przeznaczone wyłącznie dla uczniów tzw. ''zamkniętych drzwi''.

Dariusz Muraszko